Gündemden düşmeyen ve hiçbir zaman da düşmeyecek konumuz: ilişkiler. Kadın-erkek ilişkileri. Eşini arayanlar, eşiyle anlaşamayanlar, biten ilişkiler… Herkes mutlu bir ilişki ister ama kaç kişi anlaşabiliyor ya da kaç kişi ilişkisini uyumla, ahenkle dans eder gibi yaşayabiliyor?
Biten ilişkilerde en çok duyduğum şey: "Ben onun için şunları yaptım" , "ben onun için şundan vazgeçtim" ya da "ben onun yüzünden …yaptım''. Bu arkadaş, aile ilişkisi için de geçerli. Eğer birisi yüzünden işinizden vazgeçiyorsanız, eğer birisi yüzünden tatile gitmiyorsanız, eğer birisi yüzünden istediğiniz gibi giyinmiyorsanız bu, bir gün sorun olur. Birisi için bir şey yapıyorsanız sadece onu mutlu etmek için yapın; ama gönülden yapın ve bunu yaparken siz de mutlu olun. Karşılık beklemeden ve kendiniz de istediğiniz için yapın. Yaptığınız ya da yapmadığınız şeyin sorumluluğunu alın. Bir gün hesap soracak ya da ağlanıp sızlanacaksanız, pişman olacaksanız hiç yapmayın.
Yaptıklarımızın, yaşadıklarımızın sorumluluğunu almazsak kurban psikolojisine girmeye başlarız. Hep suçlu başkasıdır. Suçlarken rahatlanır ama arkasında hep yine acı vardır.
Geçenlerde bir danışanım, eşinin ona iyi davranmadığını; ama zamanında o istediği için işini bile bıraktığını, bununla birlikte özgüvenini kaybettiğini söyledi. "işini bırakmayı sen istemedin mi" diye sorduğumda "hayır ben sırf onun için bıraktım'' dedi. "Peki, niye onun için istemediğin bir şeyi yaptın" diye sordum. "Çünkü çok kıskanıyordu ve aramızda bu sorun oluyordu; ben de sorun çıkarmasın diye bıraktım" dedi. Peki şimdi ne oldu dedim. "Evet şimdi de bu durum farklı bir biçimde yine sorun oldu" dedi. Yani bir sorunu hallederken başka bir sorun yaratıyorsak buna sorun çözmek denmez. Bu, sorunun üstünü geçici olarak kapatıp başka bir soruna daha gebe kalmasını sağlamak olur. Ve nur topu gibi yeni bir sorunumuz daha olur. Hem de sorunun anasıyla birlikte gelir.
Eğer ilişkiniz için bir değişiklik yapacaksanız, bir şeylerden vazgeçecekseniz önce kendinizi ikna edin. Gerçekten bunu yapmak istiyor musunuz? Gönülden yapıyor musunuz emin olun. Yoksa sonra gelecek olan klasik cümle "ben senin için, ben senin yüzünden…'' size hiçbir şey sağlamayacaktır. insanın eşi için, sevdikleri için bir şeyler yapması güzeldir ama kendisi de gönülden, karşılık beklemeden, hesap sormadan yapabiliyorsa…
Sevgi ve sağlıkla ilerleyin…
Arzu Bıyıklıoğlu
NLP Uzmanı ve Yaşam Koçu